Wskazówki dotyczące zwiedzania w Dubrowniku

W ostatniej dekadzie Dubrownik stał się miejscem, które trzeba zobaczyć. Turyści z całego świata przybywają do Dubrownika i cieszą się dziedzictwem historycznym i kulturowym, nie wiedząc, jak do tego wszystkiego doszło. Na tym blogu postaramy się przybliżyć Ci najważniejsze zabytki Dubrownika i jego początki.

Stradun  

Stradun jest kołem ratunkowym starego miasta Dubrownika i nawet dziś, prawie 1000 lat później, wciąż jest sercem życia towarzyskiego Dubrownika. Od życia codziennego po upamiętnianie publicznych festiwali lub wymierzanie kar, Stradun był nieuniknioną częścią Dubrownika i prawie każde znaczące miejsce w Dubrowniku znajduje się na Stradun.

Stradun z Pixabay.com

Początki Dubrownika i jego głównej ulicy, Stradun, sięgają ^VII wieku naszej ery, kiedy to barbarzyńskie plemiona, głównie Słowianie, zniszczone miasto Epidauros i jego rzymski obywatel zstępują, schroniły się na małej wysepce. W przeciwieństwie do uchodźców Słowianie założyli swoją osadę. W ciągu stuleci dwa osady rozwinęły się bliższe więzi, aw ^XI wieku wąski kanał morski, który je dzielił, został wypełniony, tworząc ulicę, którą mieszkańcy Dubrownika nazwali Placa. Nazwę Stradun nadali Wenecjanie. Dosłownie oznacza „dużą ulicę” i była to kpiąca nazwa głównej ulicy Dubrownika.

Rozciągający się ze wschodu na zachód Stradun łączył jedyne dwa wejścia do miasta. Wejścia strzegły dwie bramy wieżowe, Pile Gate od zachodu i Ploca Gate na wschodnim krańcu ulicy. Dubrownik ma również trzecią bramę do miasta zwaną Buza Gate. Został otwarty w 1907 roku, kiedy Dubrownik znajdował się pod panowaniem austro-węgierskim.

Niektóre z najbardziej znanych atrakcji turystycznych w Dubrowniku znajdują się między dwoma wejściami do miasta.

Fontanny Onofria

Wielka fontanna Onofrio z Pixabay.com

Wielka Fontanna Onufrego o wielokątnym kształcie z 16 wylewającymi się wodą maskaradami to pierwsza rzecz, którą goście mogą zobaczyć wchodząc na Stradun i Stare Miasto od zachodu. Przez wieki było to jedno z kilku miejsc, w których mieszkańcy Dubrownika mogli zaopatrywać się w wodę na codzienne potrzeby.

Znajdująca się obok Bramy Pile fontanna została wykonana przez neapolitańskiego budowniczego Onofrio della Cava w 1438 r., Po którym została nazwana. Fontanny Onofria są częścią dubrownickiego akweduktu, który przynosił wodę z oddalonego o 12 kilometrów źródła. Podobna operacja akweduktu nie była do tej pory znana w Europie. Dzisiejszy wygląd otrzymał po wielkim trzęsieniu ziemi w 1667 r. I był używany do końca ^XIX wieku.

Mała fontanna Onofrio w Dubrowniku z commons.wikimedia.org, autor: Jerrye and Roy Klotz MD

Mała Fontanna Onufrego znajduje się na wschodnim krańcu Stradun. Fontanna dostarczała wodę na rynek na placu Luza w Dubrowniku. Onofrio della Cava zaprojektował również tę fontannę, która nosi jego imię i została wzniesiona w tym samym roku co Fontanna Większego Onofria.

W średniowieczu mniejsza fontanna miała znaczenie religijne. Był używany tylko przez chrześcijan. W bezpośrednim sąsiedztwie znajdowała się żydowska fontanna, z której Żydzi dubrowniccy zaopatrywali się w wodę. Obszar obok Fontanny Małego Onufrego służy jako scena sceniczna podczas Letniego Festiwalu w Dubrowniku dla niektórych przedstawień.

Klasztor Franciszkanów

Klasztor franciszkanów w Dubrowniku z commons.wikimedia.org, autor Bernard Gagnon

Dalej w dół Stradun zobaczysz Klasztor Franciszkanów. Jest to duży kompleks należący do Zakonu Braci Mniejszych.

Budowę klasztoru rozpoczęto w ^XIII wieku. Niektóre datują początek budowy w 1317 roku. Przyczyną tej rozbieżności jest to, że niektórzy uczeni uważają, że zbudowano dwa klasztory, ale wraz z postępem budowy murów miejskich przenieśli klasztor wewnątrz murów miejskich. Inni uważają, że zbudowano tylko jeden klasztor i jest to ten z 1317 roku. Bez względu na to, kto ma rację, klasztor sam w sobie jest pięknym dziełem średniowiecznej architektury, z którego niestety pozostawiliśmy tylko piękną Pietę wyrzeźbioną w 1498 roku.

Pieta, klasztor franciszkanów w Dubrowniku z commons.wikimedia.org, autor: Richard Mortel

Reszta klasztoru została poważnie zniszczona podczas wielkiego trzęsienia ziemi w 1667 roku. Ponadto ponad 7500 rzadkich wydań książek zostało zniszczonych w trzęsieniu ziemi i pożarze, które zaczęły się później. Dzięki ogromnemu wysiłkowi mnichów franciszkańskich odrestaurowano większość zaginionych ksiąg i obecnie klasztor posiada ponad 70 000 książek, w tym 206 inkunabułów (książek napisanych przed wynalezieniem prasy drukarskiej).

Apteka klasztoru franciszkanów z commons.wikimedia.org, autor: Bernard Gagnon

Wewnątrz klasztoru znajduje się apteka z 1317 roku. Jest to najstarsza do dziś działająca apteka w Europie. Można tam kupić pachnące kremy i wody różane wytwarzane według receptur sprzed ponad 200 lat. Te autentyczne pamiątki zachwycają zarówno obcokrajowców, jak i mieszkańców. Najpopularniejszym miejscem zwiedzania, szczególnie dla najmłodszych, jest półka na ścianie klasztoru, tzw. „Pijany Kamień”. Właściwie to maskarada, groteskowa maska, która wygląda jak sowa. Według legendy młody człowiek, który nie mógł znaleźć miłości, ślubował, że będzie próbował „bić” kamień, dopóki mu się to nie uda. Pewnego dnia w końcu mu się to udało i wkrótce się zakochał.

Kolumna Orlando

Statua Orlanda z commons.wikimedia.org, autor: Bizutage

Najstarszy zachowany zabytek Dubrownika znajduje się na wschodnim krańcu Stradun. Jest to jeden z najbardziej znanych zabytków Dubrownika i największa atrakcja turystyczna.

Zgodnie z figurą legendy o rycerzu Orlando przedstawia bohater Roland (watażka, który służył pod Charlemagne, król Franków), które pomogły w walce z Dubrownika Saracenów w 8 ^th wne. Prawdziwe pochodzenie pomnika wiąże się zapewne z wizytą Zygmunta Luksemburskiego, cesarza rzymskiego, a także króla Węgier i Chorwacji, po bitwie pod Nikopolis w 1396 roku.

Tego typu pomniki były bardzo popularne w niemieckich miastach w ^XIV wieku. Posąg rycerza z mieczem symbolizował niepodległość, stabilność i sprawiedliwość władz miasta. Kamienny filar z postacią Orlanda trzymającego podniesiony miecz został wzniesiony w 1418 roku i jako jedyny zachował się poza Niemcami. Został wyrzeźbiony przez gotyckiego rzeźbiarza Bonino da Milano i umieszczony na głównym placu w Dubrowniku.

Miarę długości, łokieć Dubrownika, mierzono na podstawie długości przedramienia rycerza, która wynosi 51,2 cm. Na słupie nad pomnikiem pochlebiała flaga stwierdzająca niepodległość Republiki Dubrownika.

Dziś podniesienie flagi Libertas na maszcie zwiastuje rozpoczęcie Letniego Festiwalu w Dubrowniku i nadal jest dla Dubrownika silnym symbolem niezależności i wolności.

Pałac Sponza (Divona)

Pałac Sponzy, z commons.wikimedia.org, autor: Hedwig Storch

Sponza lub Divona Palace to gotycko-renesansowy pałac w Dubrowniku. Nazwa Sponza pochodzi od łacińskiego słowa „spongia” oznaczającego „miejsce gromadzenia wody”. Jest to jeden z najpiękniejszych i najbardziej luksusowych pałaców w Dubrowniku. Został zbudowany w latach 1516-1522 i swoim blaskiem i pięknem świadczy o bogactwie i kulturze mieszkańców Dubrownika w tym czasie.

Przez wieki Sponza Palce pełniła różnorodne funkcje publiczne. Pełnił funkcję urzędu celnego, mennicy, zbrojowni, skarbca, banku, a nawet szkoły. Atrium pałacu służyło jako centrum handlowe i miejsce spotkań biznesowych. Napis na łuku świadczy o tej funkcji publicznej: „Nasze wagi nie pozwalają na oszukiwanie. Kiedy ja mierzę, Bóg mierzy ze mną”.

Pod koniec XVI wieku stał się kulturalnym centrum Republiki Dubrownika.

Przetrwał trzęsienie ziemi z 1667 r. Bez żadnych uszkodzeń. Dziś mieści archiwum z materiałami dotyczącymi historii Republiki Dubrownika.

Kościół św. Błażeja

Kościół św. Blaise z commons.wikimedia.org, autor: Martin Falbisoner

Św. Błażej jest patronem Republiki Dubrownika. Był biskupem Sebaste, współczesnej Turcji. Tam w 316 r. Zginął śmiercią męczeńską w wyniku prześladowań rzymskiego cesarza Licyniusza, stając się jednym z niezliczonych bohaterów pierwszych wieków chrześcijaństwa.

Według legendy Wenecjanie, zazdrośni o sukcesy i bogactwo Dubrownika, dążą do jego zniszczenia. W 972 r. Zakotwiczyli poza portem miejskim pod pretekstem, że potrzebują zapasów, zanim udadzą się dalej w kierunku Lewantu. Św. Błażej pojawił się przed proboszczem Stojko, kiedy się modlił, i wyjawił mu prawdziwe zamiary Wenecjanina.

W imię św. Błażeja zostały uchwalone prawa, wybito monety z wizerunkiem świętego, statki pływały pod jego banderą, wysłanników wysyłano na obce ziemie, jego posągi strzegły na murach każdego podróżnika i przybysza. Znaczenie św. Błażeja dla mieszkańców Republiki Dubrownika najlepiej widać na kamiennym napisie na wschodnim wejściu do miasta: „Trzymajcie się z daleka, barbarzyńcy! Nikt się nie boi w tej fortecy, ogrzanej oddechem świętego starca ”.

Wielka Rada podjęła decyzję o budowie kościoła swemu patronowi św. Błażejowi na Platea Communis, przed ratuszem 26 lutego 1348 r. Ten romański kościół przetrwał trzęsienie ziemi w 1667 r., Ale spłonął w pożarze w 1706 r. Zaraz po pożarze rozpoczęto budowę nowego barokowego kościoła św. Błażeja według projektu weneckiego budowniczego Marina Gropellego. Pomnik św. Błażeja przetrwał zarówno trzęsienie ziemi, jak i pożar i nadal stoi w kościele, trzymając w ręku model Dubrownika.

Kościół posiada bogato zdobioną fasadę z portalem, a przed nim szerokie schody. Centralną przestrzeń kościoła wieńczy kopuła. Na głównym marmurowym ołtarzu znajduje się posąg św. Błażeja ze srebra złoconego, dzieło mistrzów dubrownickich z XV wieku.

Kościół św. Blaise, z commons.wikimedia.org, autor: Hans-Jörg Gemeinholzer

Latem schody przed kościołem często zamieniają się w plenerową scenę, na której występuje artysta i nadal jest to jedno z najpopularniejszych miejsc spotkań towarzyskich mieszkańców.

Święto św Błażeja w Dubrowniku obchodzony jest na 3 ^lutego z dużymi precesję na Stradun.

Dzwonnica w Dubrowniku

Wieża zegarowa w Dubrowniku z Pixabay.com

Na wschodnim krańcu miasta Stradun znajduje się dzwonnica. Oryginalna dzwonnica z zegarem została zbudowana w 1444 r. Pierwszy dzwon odlany został przez Mihajlo z Florencji, natomiast dzisiejszy duży dzwon, ważący dwie tony, o wysokości i średnicy 130 cm, odlany został w 1506 r. Przez mistrza Ivana Rabljanina. wymieniany kilka razy w historii. To jest trzecia. W czasie wojny domowej (1990. - 1995r.) Dzwonnica była kilkakrotnie niszczona, gdy granat przeszył ją z obu stron, więc Stradun był przez nią widoczny z daleka.

Maro and Baro, z commons.wikimedia.org, autor: MatrixCM

Zegar wieżowy był kilkakrotnie odnawiany w trakcie swojego długiego życia. Pierwszą renowację otrzymał w 1478 roku. W tym samym roku drewniane figury zostały zastąpione przez miedziane, zwane Maro i Baro, ale lepiej znane jako Zelenci (Zieloni). Wyglądając jak bohaterowie starożytnej Grecji, te dwie postacie symbolicznie bronią zarówno Republiki, jak i Dubrownika.

Zegar w Dzwonnicy wymieniono ponownie w 1780r., Aw 1929r. Podczas remontu zastąpiono go nowoczesnym. Po trzęsieniu ziemi w 1979 r. Teren pod dzwonnicą, dziś nazywany centrum Luza, został odnowiony i obecnie mieści kino, przestrzeń wystawienniczą i handlową oraz teatr.

Mamy nadzieję, że na tym blogu ujawniliśmy kilka ekscytujących faktów na temat najważniejszych atrakcji turystycznych w Dubrowniku i zachęcamy Cię do odwiedzenia tego pięknego miasta.